భారతీయ తత్వం విజ్ఞానం
I. సింధు నాగరికత
(3300 BCE - 1300 BCE)
సింధు నాగరికత లేదా ఇండస్ వ్యాలీ సివిలైజేషన్ ప్రాచీన భారతదేశంలో ఒక గొప్ప నాగరికతగా కనిపించింది. ఇది చాలా ప్రాథమిక రీతిలో శిల్పకళ, వాణిజ్య ప్రక్రియలు, వ్యవసాయ ఉత్పత్తులు మరియు నగర నిర్మాణం పరంగా ప్రగతి చేసింది. ఇందులో చాలా పురాతన కాలం నుంచి వర్తించని రీతిలో భవనాలు, మైదానాలు, నీటి ప్రవాహాల వ్యవస్థ మరియు జలపూరణ వ్యవస్థ ఉన్నాయి. సింధు నాగరికత ద్వారా మానవ సంస్కృతికి అనేక కొత్త ఆవిష్కరణలు వచ్చాయి.
ఈ నాగరికత ప్రపంచంలోని పురాతన నాగరికతల్లో ఒకటిగా భావించబడుతుంది. ఈ కాలంలో ఉన్న అన్ని అద్భుతమైన ప్రగతులు ఆధునిక కాలానికి దారితీసినవి. ఈ నాగరికత యొక్క శాస్త్ర, గణితం, వాణిజ్యం, నడిచే మార్గాలు ప్రస్తుత ప్రపంచానికి ప్రభావితం చేయడానికి దారితీసింది.
II. వేదం నాగరికత (~1500 BCE)
వేదం నాగరికత భారతదేశంలో మౌలిక ఆధ్యాత్మిక దృష్టిని ఏర్పరచింది. ఆ కాలంలో వేదాలు మన జీవితానికి మూలకమైన సిద్ధాంతాలను ప్రవేశపెట్టాయి. ఈ దృష్టికోణంలో భగవాన్, వేద, మానవత్వం, ధర్మం మరియు పశుపాలన సంబంధాలు ప్రధానమైనవి. ఆ వేదాలలో ముఖ్యంగా రుగ్వేదం, సమవేదం, యజుర్వేదం మరియు అధర్వవేదం ఉన్నాయి.
వేదాలు ప్రాచీన భారతీయ తత్వాన్ని, జీవనపద్ధతిని, ఆధ్యాత్మికతను మరియు మానవ సంబంధాలను వివరించాయి. మానవ ప్రగతి, హాస్యరుచిని పరిగణనలోకి తీసుకునే నూతన నిబంధనలు, అనేక వివాదాలను పరిష్కరించాయి. ఇది యోగ, ధ్యానం, ఆధ్యాత్మిక సాధనలో మార్గదర్శకమైనది.
III. రుగ్వేదం (~1500 BCE)
రుగ్వేదం భారతదేశంలోని అత్యంత పురాతన వేద గ్రంథం. ఇది 1028 స్తోత్రాలను కలిగి ఉంటుంది. ఈ వేదం భారతీయ ధర్మం, జీవన పద్ధతి, దేవతా భావనలపై వివరణలు ఇస్తుంది. ఈ వేదంలో వేదాంశాల ప్రాముఖ్యత, భక్తి మరియు ఆధ్యాత్మికతపై ఎక్కువగా దృష్టి పెట్టబడింది.
రుగ్వేదం జీవన విధానాలకు మార్గదర్శకంగా మారింది. ఇందులో దేవతలకు గానూ ఇచ్చిన ఆహ్వానాలు, నెరవేర్చాల్సిన సామాజిక బాధ్యతలు, వేదశాస్త్రాలు అన్ని కట్టుదిట్టంగా ఉన్నాయి. ఆ కాలంలోని సామాజిక పరిస్థితులకు అనుగుణంగా ఈ వేదంలో పాఠాలు వ్రాయబడ్డాయి.
IV. మలివేదాలు (~1000 BCE)
మలివేదాలు అంటే యజుర్వేదం, సమవేదం మరియు అధర్వవేదం. ఇవి భారతీయ తత్వాన్ని మరింతగా వివరించాయి. ఈ వేదాలలో ధ్యానం, యోగ, పూజ, ధర్మాచరణ, సిద్ధాంతాలు మరియు ఆధ్యాత్మికత యొక్క ప్రాముఖ్యతను వివరించారు. వేదాన్సవనంగల వేదాలు ఎక్కువగా సామాజిక న్యాయం, దైవ భక్తి, ధర్మ, తదితర విషయాలపై దృష్టి పెట్టాయి.
వేదంలో మానవ సంతోషం, న్యాయం, దైవ ఆదేశం, ఆధ్యాత్మిక దృష్టికోణం మరియు జీవన మెలకువకు సంబంధించిన వివరణలు ఉన్నాయి. అట్లాగానే మలివేదాలలో కూడా వేదనులు, కవులు, ఉపనిషత్తులు, కథలు ఉన్నాయని చెప్తాయి.
V. బుద్ధ యుగం (~5th century BCE)
బుద్ధ యుగం భారతీయ తత్వంలో ఒక క్రమంలో మహత్తరమైన మార్పు తెచ్చింది. బుద్ధుడి జీవితం, ఆధ్యాత్మిక మార్గదర్శకత్వం, మరియు బుద్ధతా ధర్మం అనేక అంశాలను ప్రభావితం చేశాయి. బుద్ధుడి బోధనలు జీవితం, బాధ, దుఃఖం మరియు నిబద్ధత గురించి తెలియజేస్తాయి.
బుద్ధం అందించిన సిద్ధాంతాలు మనస్సును శాంతిగా ఉంచడం, శారీరక బాధల నుండి విముక్తి పొందడం, స్థితప్రజ్ఞత లక్ష్యంగా ఉంటాయి. బుద్ధి ధ్యానంలో ఎంచుకున్న మార్గం మనిషి ఆత్మను పరిపూర్ణతకు తీసుకువెళ్ళే మార్గం.
VI. మహాజనపదాలు (~6th century BCE - 4th century BCE)
మహాజనపదాలు అనేవి భారతదేశంలోని వివిధ ప్రాంతాలలో అభివృద్ధి చెందిన రాజకీయ సంస్థలు. ఈ కాలంలో భూభాగాలు, రాజ్యాల, సంస్కృతీలు మరియు భావాలు వ్యాప్తి చెందాయి. వాటి ఉద్దేశం స్వతంత్రంగా ఉండడమే కాదు, గణనీయమైన సామాజిక, రాజకీయ దిశలను ఏర్పరచడమూ.
ఈ కాలంలో ప్రజాస్వామ్యాలు కూడా సంభవించాయి. విశాలంగా, రాజ్యాల యొక్క మూలంగా పాలన సిద్ధాంతాలు కనిపించాయి. మహాజనపదాల రూపంలో సామాజిక సమూహం లేదా విభాగాల రూపంలో ప్రజలు ఒక చోట చేరగలుగుతారు.
VII. రాజుల జనపదాలు (~4th century BCE - 3rd century BCE)
ఈ కాలంలో భారతదేశంలో అనేక రాజ్యాలు ఏర్పడ్డాయి. వాటిలో మహాయాన, మౌర్య, గుప్త, శుంసునుల సంస్థలు ప్రధానమైనవి. ఈ రాజ్యాల పరిపాలన విధానాలు, సామాజిక నిబంధనలు, ధర్మంపై అనేక వాదనలు ప్రసారం చేసాయి. రాజ్యాల పరిపాలన విభాగం ఉన్నప్పుడు, ప్రజల మధ్య స్నేహం, వివాదాలు కూడా పెరిగాయి.
ఈ కాలంలో పాలనలో ఉన్న రాజులు ప్రజల సంక్షేమం కోసం అనేక కార్యక్రమాలు చేపడతారు. శాంతి మరియు సురక్షితమైన సమాజానికి ఆధారంగా ఏర్పడిన రాజ్యాల అనేక కట్టుబడులు.
VIII. పూరాణాల కాలం (~3rd century BCE - 2nd century BCE)
పూరాణాల కాలం మహాయాన గురు పద్ధతులలో సహాయపడింది. ఇది గుప్త సామ్రాజ్యం, నంద సామ్రాజ్యం, మౌర్య సామ్రాజ్యాలలో గణనీయంగా చెప్పబడుతుంది. ఈ కాలం సామాజిక, సాంస్కృతిక మరియు రాజకీయ మార్పులను చూపించాయి.
ప్రధానంగా శాంతి, సమాజం, ధర్మం, వాణిజ్యం, సంస్కృతి, రాజ్యాల పరిపాలనలోకి సమకూరిన కాలంగా పూణాల కాలం గుర్తించబడింది.
IX. జైన మతం (~6th century BCE)
జైన మతం అనేది ఒక సంపూర్ణ నాస్తిక ధర్మం. ఇది బుద్ధుడితో సమానంగా మహావీర్ జన్మించి ప్రవచనం చేసిన మతంగా పరిగణించబడింది. జైనమతం ప్రతిపాదించిన ఆలోచనలను అహింస, ధర్మం, సమానత్వం, జీవుల హక్కులు విస్తారంగా చూడవచ్చు.
జైనుల వచనాలు, ధ్యానము, సాధన సాధనలలో ప్రజల జీవితంలో కొత్త మార్గాలను చూపింది. నయా దిశలు, ఈమాటల మార్గాలు అన్నీ మార్పులకు దారితీసాయి.
X. ఇస్లామ్ వ్యాప్తి (~12th century CE - 16th century CE)
ఇస్లామిక్ సంస్కృతి భారతదేశంలో బృహత్తర మార్పులు తీసుకురావడమే కాక, కవిత్వం, పత్రికలు, సంగీతం, శిల్పకళలు కూడా అనేక మార్పులను ఎదుర్కొన్నాయి. ఆ సమయంలో, ఈమాటల వినియోగం, విధేయత, ఖుద్లతలు, అనేక సాంస్కృతిక మార్పులను చూపించాయి.
CONCEPT ( development of human relations and human resources )
