48. ప్రేమ "Voyage of My Life"part 3

                 P1 ప్రేమ ప్రయాణం

 

నీలాకాశం నక్షత్రాలు మెరిసాయి , 

తన పలకరింపుకు కోయిల 

గొంతు సవరించుకుంది.

ప్రకృతి పరవశంతో పులకరిస్తోంది.

మేఘ ఘర్జన, విద్యుత్ ఘాతం 

అనంత శక్తిని నాలో ప్రసరింప చేసింది. 

 అది 1975 జులై నెల . నా వయస్సు 14 సంవత్సరాలు. నేను 9వ తరగతి చదువుతున్నా. ఆ రోజు స్కూల్ అయిపోయిన తర్వాత ఇంటికి వెళ్లేందుకు నడక దారిని పట్టాను. 6వ తరగతి చదివే ఒక చిన్న అబ్బాయి నా ముందే ప్రత్యక్షమయ్యాడు. తాను తన క్లాస్‌మేట్ గురించిన విషయాలు చెప్పడం ప్రారంభించాడు.

“రోజూ మా గర్ల్‌ఫ్రెండ్‌తో కలసి ఇంటికి వెళ్తాం. కానీ ఈ రోజు రాలేదు,” అని అతడు చెప్పాడు.

“అవునా?” అని నేను అడిగాను.

మేమిద్దరం మాట్లాడుకుంటూ మూడు కిలోమీటర్లు నడిచి, అక్కడినుండి మా తాలుకు గమ్యాలకు చేరుకున్నాం. ఆ రోజు గడచింది. 

p2 దారిలో ఝాన్సీ తో పరిచయం 

మరుసటి రోజు, స్కూల్ ముగిసింది. నేను మళ్లీ నడక దారిన ఇంటికి బయలుదేరాను. అప్పుడే నిన్న కలిసిన ఆ అబ్బాయి మళ్లీ ప్రత్యక్షమయ్యాడు. అతడి పక్కన ఒక అమ్మాయి కూడా ఉంది.

“ఈమె ఝాన్సీ. నా క్లాస్‌మేట్. 6వ తరగతి ,” అని అతడు పరిచయం చేశాడు.ఝాన్సీ కొంచెం మొహమాటంతో ఉన్నట్టుగా కనిపించింది. ఆమె తలదించుకుని నన్ను గమనించింది. 

నేను మామూలుగానే నవ్వి, “హాయ్” అన్నాను.ఆరోజు ముగిసింది.ముగ్గురం కబుర్లు చెప్పుకుంటూ (వేర్వేరు గమ్యాలు) ఇంటికి చేరాము.

        తరువాత రోజులు మేమిద్దరమే. ఝాన్సీ నేను,ఇంటికి వెళ్లేప్పుడు కలిసి వెళ్ళేవాళ్ళం.

P3 in the bus

(బస్సు కూడా ఎక్కుతాము 15 పైసలు టికట్టు)

రోజులు ఆనందభరితంగా గడుస్తున్నాయి కలిసి స్కూల్‌కు రావడం, కలిసి ఇంటికి వెళ్ళడం మాకు దినచర్యగా మారింది. మా అనుబంధం క్రమంగా బలపడింది. 

   ఒకరోజు స్కూల్‌ అయినాక , బస్సులో ఝాన్సీ నేను కలిసి ఇంటికి వెళ్తున్నాము. తను ముందే సీటులో కూర్చొంది. తన పక్కన ఉన్న సీటును చూపిస్తూ, "ఇక్కడ కూర్చో," అని నన్ను పిలిచింది. తన మాటలు వీనుల విందుగా అనిపించాయి. నేను పక్కన కూర్చున్నప్పుడు మా చేతులు  స్వల్పంగా తాకాయి.ఆ క్షణం నాకు సంతోషం, ఆనందం  అనుభూతి ఒకేసారి కలిగాయి. నా మనస్సు ప్రేమతో నిండిపోయింది , మనసు లో  ప్రశాంతత . ఆ బస్సు ప్రయాణం నా జీవితంలో మరచిపోలేని జ్ఞాపకంగా నిలిచిపోయింది 

మా బంధం ఓ అమాయకత్వపు తీయని గాథగా కొనసాగింది...

P4 waiting for bus

ఋతువులు మారుతున్నాయి. వసంతం పూల సుగంధాన్ని చుట్టుముట్టగా, వర్షాకాలం చిరు జలదారలతో మనసుల్ని తడిమింది. చలికాలం చల్లని గాలులతో కొత్త అనుభూతులను జతచేసింది. ఎండాకాలం, వెచ్చని రాత్రుల నీడన, ఇద్దరి అనుబంధం మరింత బలపడింది.

రాత్రి నిద్రలోకి జారుకున్న నాకు తనతో గడిపిన తరుణాలు ఊసుల అలజడి 

కానీ, ఉదయం సూర్యుడు ఆకాశపు పల్లకిలోంచి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి నన్ను మెలకువలోకి లాగాడు.

తన జ్ఞాపకాలు మెదడు పొరల్లో మెదిలి,

నా మనసును తట్టాయి .ఝాన్సీ ని స్కూల్‌లో కలవాలన్న  కోరిక ,చిలిపి వెలుతురు కళ్ళలోకి పడుతుంటే.

ప్రతి క్షణం తనతోనే నడుస్తున్న అనుభూతితో నేను నా జీవిత ప్రయాణం మొదలెట్టాను.

సంవత్సరం కాలం ఉరుకుల పరుగులతో గడిచిపోయింది. రోజు కలిసి స్కూల్‌కి రావడం, వెళ్లడం, తీపి మాటలతో సమయాన్ని గడపడం, ఆత్మీయతను మరింత గాఢం చేసింది. జీవన ప్రవాహంలో తను లేకుండా రోజులు ఊహించలేనివిగా మారాయి.

ఒక రోజు స్కూల్ సెలవులు ఇచ్చారని తెలియజేసినప్పుడు, నాలో విచారం  మేఘమాలలా కమ్ముకుంది. కానీ ఆ బాధ నా హృదయాన్ని తనకు మరింత దగ్గరగా చేర్చింది. మరోసారి కలిసే దినం కోసం తియ్యని ఎదురు చూపులు ఆరంభమయ్యాయి.

ఈ జ్ఞాపకం, నా జీవితం లో ఒక ముఖ్యమైన మలుపు అనిపిస్తుంది. 

1976 జూన్ నెలలో నేను మా తల్లి గారు స్కూల్ కు వచ్చాము . ఆ సమయంలో 10వ తరగతి చదవడానికి నేను ఏలూరు వెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నాను. నాన్న యొక్క జాబ్ కారణంగా. ఝాన్సీని, నేను చదివిన  స్కూల్ని (8th,9th) విడిచి పోవడం చాలా కష్టంగా అనిపించింది.ఝాన్సీ తన స్నేతురాళ్ళతో వచ్చి నాకు వీడ్కోలు చెప్పింది.

అయితే, నా ప్రయాణం ఏటో! ముందుకు సాగిపోయింది. 1976 goodby 

***

1976-1977 10th class eluru 1977 వేసవి సెలవులలో ఒక్క సారి మాత్రమే ఝాన్సీని చూసే అవకాశం కలిగింది 

1977 to 1978 Ist inter బందర్ noble college మళ్ళీ వేసవి సెలవులలో ఒక్క సారి మాత్రమే ఝాన్సీని చూసే అవకాశం కలిగింది.

1978-1979 IInd inter 

P5 meet at cousin house 

1979 నేను ఇంటర్మీడియట్ (ద్వితీయ సంవత్సరం) బందరు లో చదువుతున్నాను. ఝాన్సీ తొమ్మిదో తరగతి నేతాజీ ట్యూటరియల్స్ లో చదువుతుంది దువుతోంది. మా చదువు ప్రదేశాలు వేర్వేరు అయినా, మా మనసులు ఒక్కటే.3 సంత్సరాల మౌన ప్రయాణం 

అది 1979: జాన్సీతో తిరిగి అనుభవాలు పంచుకున్న తరుణం 

1979లో నేను( 18 సంవత్సరాలు), జాన్సీ 14. ఇద్దరం school దగ్గర అనుకోకుండా కలిసాను.మా పెదనాన్న గారి మరణం కారణంగా ఝాన్సీ తో కలిసి మా కజిన్ సిస్టర్ లక్ష్మి ఇంటికి పరామర్శించడానికి తన కోరిక మేరకు వెళ్లాము . లక్ష్మి, జాన్సీకి జూనియర్,  స్నేహితులు కూడా 

ముగ్గురం (1. జాన్సీ, 2. నేను, 3. జాన్సీ ఫ్రెండ్) కలిసి 2 కిలోమీటర్లు నడుచుకుంటూ మా cousin లక్ష్మి ఇంటికి చేరాము., జాన్సీతో అనుకోకుండా జరిగిన సంభాషణలు నాకు ఆ సమయంలో ఒక కొత్త అనుభూతిని మిగిల్చాయి.

మళ్ళీ మేము నడుస్తూ స్కూలు వరకు తిరిగి వచ్చాము. ఈ క్రమంలో జాన్సీతో గడిపిన 3 గంటల సమయం నాకు ఎంతో ప్రత్యేకమైంది. తన్ను చూస్తూ ఆ క్షణాల్లో జాన్సీతో పంచుకున్న మాటలు, భావనలు నా జీవితంలో ఒక ముఖ్యమైన స్మృతిగా నిలిచిపోయింది.

Love Proposal Episode 

1979 సెప్టెంబర్ నెల IInd Inter supploment exams prepare అవుతున్నాను.మా friend ఇంటి దగ్గరనుండి రాత్రి 9 నుండి 12 గంటల సమయం  నేను ప్రేమ లేఖ వ్రాసాను next day post చేశాను .తరువాత రెండు రోజులకు నాకు ఝాన్సీ విముఖంగా ఉన్నట్టు జవాబు పంపింది. మాది 4 ఏళ్ల  పరిచయం. హృదయం భారంగా తోచింది. రాత్రి అంతా నిద్రలేదు నా మనసులోని భావాల్ని తెల్లవారు జాము 4గంటల సమయం,పేపర్ మీద పెట్టాను. ఘాటుగా ఆఖరి ఉత్తరం వ్రాసాను. ఝాన్సీ నేను నీవాడ్ని మన ప్రేమ పెళ్ళికి బాటలు వేయకపోయినా నీ మీద ప్రేమ నిజం. వచ్చే జన్మలో నువ్వు నేనుఇద్దరం అమ్మాయిలు గానో అబ్బాయిలు గానో జన్మించి ఏ శక్తి విడదీయలేని friends జీవిత కాలం ఉందాం సెలవు అంటూ.

     రెండు రోజుల తర్వాత  ఝాన్సీ దగ్గర నుండి  ప్రత్యుత్తరం వచ్చింది ప్రేమను అంగీకరిస్తూన్నట్టు.నా జన్మ ధన్యమైంది. నా ఆనందానికి అవధులు లేవు. అంబరాన్ని తాకింది. ప్రేమ ఫలించింది.

Over view 

మా విద్యాభ్యాస ప్రయాణం:

1.1975-76:

నేను 9వ తరగతి గుంటూరు

ఝాన్సీ 6వ తరగతి గుంటూరు

2.1976-77:

నేను 10వ తరగతి ఏలూరు

ఝాన్సీ 7వ తరగతి గుంటూరు

3.1977-78:

నేను ఇంటర్మీడియట్ (1వ సంవత్సరం) మచిలీపట్టణం

ఝాన్సీ 8వ తరగతి గుంటూరు

4.1978-79:

నేను ఇంటర్మీడియట్ (2వ సంవత్సరం) మచిలీపట్టణం

ఝాన్సీ 9వ తరగతి గుంటూరు

5.1979-80:job training 

6.1980 10th march గుడివాడ

నేను ఉద్యోగంలో చేరాను 

ఝాన్సీ 10వ తరగతి గుంటూరు

7.1981-82:

నేను ఉద్యోగం చేస్తూ బీకామ్  (1వ సంవత్సరం) గుంటూరు

ఝాన్సీ ఇంటర్మీడియట్ (1వ సంవత్సరం) గుంటూరు నేను college కి వెళ్లేప్పుడు కలిసేవాడ్ని తను నాతో తక్కువ మాట్లాడేది reserved ఉండేది .

P6 At Collage 

8.1982-83:నేను ఉద్యోగం చేస్తూ గుంటూరు 

ఝాన్సీ ఇంటర్మీడియట్ (2వ సంవత్సరం) గుంటూరు

మా విద్యాభ్యాస ప్రదేశాలు వేర్వేరు అయినా, మా ప్రేమ మా మధ్య దూరాన్ని ఎదుర్కొని, దృఢమైన అనుబంధంగా మారింది. ఝాన్సీ ప్రతి సందేశం, ఆలోచన, నాకు నూతన శక్తిని ఇచ్చింది. నేను ఆమె కోసం రాసిన భావోద్వేగ కవితలు, పాటలు నా మనసులో అమరమైన జ్ఞాపకాలు. మా అనుబంధం, మా ప్రేమ నాకు నా జీవనయాత్రలో ప్రతి కష్టాన్ని ఎదుర్కొనే ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది. ప్రేయసి ఝాన్సీ నా జీవితంలోని ఒక చిరస్మరణీయ అధ్యాయం.

P7 To met at college 

Jhansi మరియు jhansi sister ఇద్దరు same college నాకు చాలాసార్లు తారసపడ్డారు మౌనంగా చూస్తూ వారిముందు నడిచేవాడ్ని.

P8 To give letter to marry me p6

P9 hero

P10 childhood friends at school

P11 every day meet at tree