చార్వాకులు – హేతువాదానికి ముందడుగు వేసిన పురాతన భావవాదులు
ఆనాటి భారతీయ తాత్విక సంప్రదాయంలో చార్వాకులు (లొకాయతులు) ఒక ప్రత్యేక స్థానం కలిగి ఉన్నారు. వారు సమాజంలో గాఢంగా వేరూరిన మూఢనమ్మకాలు, శాస్త్రపరమైన అపార్థాలు, ఆచార వ్యవహారాల వెనుక దాగిన మాయాజాలాలను బహిర్గతం చేసినవారు. వారి తాత్విక దృక్పథం నేటి హేతువాదం, మానవతావాదం, విజ్ఞాన దృష్టికి మూలపునాది వంటిది.
వేదాలు—ప్రశ్నించరాదా? అని ప్రశ్నించినవారు చార్వాకులు
చార్వాకులు వేదాలను అప్రమాణ గ్రంథాలుగా భావించారు.
వేదం చెప్పిందంటే నిజమే అని అंधంగా నమ్మడం తప్పు అని వారు స్పష్టం చేశారు.
వేదాల్లో ఉన్న యజ్ఞ–యాగాది కర్మలు స్వర్గాన్ని ఇస్తాయని చెప్పడాన్ని వారు సూటిగా సవాల్ చేశారు.
వేదం చెప్పినట్లు:
> “స్వర్గకామో యజేత్” — స్వర్గం కావాలనుకున్నవారు యజ్ఞం చేయాలి.
యజ్ఞంలో పశుబలి, హింస జరుగుతుంది.
యజ్ఞంలో చంపబడిన పశువుకు స్వర్గం లభిస్తుంది అని వేదం చెప్పితే—
అందుకే చార్వాకులు కఠినమైన ప్రశ్న వేశారు:
> “యజ్ఞంలో పశువుకు స్వర్గం దొరకితే, యజ్ఞం చేసేవారు తమ తండ్రిని, సోదరుడిని ఆహుతి చేస్తే స్వర్గం పొందరా?”
ఈ ఒక్క ప్రశ్నతోనే యజ్ఞాల వెనుక ఉన్న మాయా తర్కం, పశుబలి హింస, వేద ఆధిపత్యపు అసలైన రూపం బయటపడుతుంది.
పురోహితశ్రేణి—జనాలను మోసగించే పద్ధతులపై విమర్శ
చార్వాకులు పురోహిత వర్గం నిర్మించిన:
శ్రద్ధ కర్మలు
పితృయజ్ఞాలు
పిండప్రదానం
మరణించిన వారి పేరిట చేసే అన్నదానం
ఇవన్నీ మానవ మూర్ఖత్వానికి నిదర్శనమని భావించారు.
వారి ప్రసిద్ధ ఉపమానం:
> “మన తండ్రో, తల్లో దూర గ్రామానికి వెళితే ఇక్కడ మనం భోజనం చేస్తే వారికెందుకు అందుతుంది?”
అదేవిధంగా మరణించినవారికి ఇస్తున్న ‘పిండం, అన్నం’ వారు ఎలా పొందగలరు?
ఇది పురోహిత వర్గం జీవనార్థం కోసం నిర్మించిన వంచన అని వారు ధైర్యంగా చెప్పారు.
ఆత్మ, దేవుడు, స్వర్గం—ఇవన్నీ మనిషి భయాల కల్పనలే
చార్వాకుల తత్వం ప్రకారం:
దేవుడు లేడు
ఆత్మ లేదు
పాపం–పుణ్యం అనే వ్యవస్థ లేదు
స్వర్గం–నరకం అనే లోకాలు కూడా లేవు
ఇవి అన్నీ మానవుల భయాలు, అజ్ఞానం, పురోహితుల మనోవంచన వల్ల వచ్చిన కల్పనలు అని వారు పేర్కొన్నారు.
మనిషి కొరకు మనిషే—అదే చార్వాకుల సందేశం
చార్వాకులు ఒక విషయం బలంగా నమ్మారు:
> మనిషి జీవితం ఇదొక్కటే — దీనినే సార్థకం చేసుకోవాలి.
ఆనాటి సమాజాన్ని పట్టిపీడించిన అజ్ఞానాన్ని చెరిపివేయడానికి వారు చేసిన ప్రయత్నం అపారమైనది.
అందుకే చార్వాకులు భారతీయ తత్వంలో ప్రథమ హేతువాదులు, మానవతా వాదులు, విజ్ఞానదృష్టి కలిగినవారు.
ముగింపు
నేటి సమాజంలో కూడా మనం మూఢనమ్మకాల బారిన పడుతున్నాము. అజ్ఞానం, భయం, మతవర్గాల అంధానుసరణ చాలా చోట్ల కనిపిస్తోంది.
ఈ తరుణంలో చార్వాకుల ధైర్యమైన స్వరాన్ని గుర్తు చేసుకోవడం సముచితం.
మనిషి ఆలోచిస్తేనే సమాజం ముందడుగు వేస్తుంది.
ప్రశ్నించడం ఒక తప్పు కాదు—
ప్రశ్నించకపోవడమే నిజమైన తప్పు.
