... "సత్యం బ్రూయాత్ప్రియం బ్రూయన్న బ్రూయాత్సత్యమప్రియమ్. ప్రియం చ నానృతం బ్రూయదేశ ధర్మః సనాతనః."
(అనువాదం: "నిజం మాట్లాడండి, రమ్యమైన సత్యాన్ని మాట్లాడండి. తారుమారు చేసేలా నిజం మాట్లాడకండి. ఎవరినైనా మెప్పించడానికి లేదా మెచ్చుకోవడానికి తప్పుగా మాట్లాడకండి. ఇది శాశ్వతమైన ధర్మం యొక్క లక్షణం ") ...
- వేదాలు : ఋగ్వేదం, యజుర్వేదం, సామవేదం మరియు అథర్వవేదం
- మేజర్ & మైనర్ ఉపనిషత్తుల పరిచయం
- ఇతిహాస గ్రంథాలు : రామాయణం & మహాభారతం
- పురాణ గ్రంథాలు : విష్ణు పురాణం మరియు అగ్ని పురాణం
- హిందూ తత్వశాస్త్రంలో నీతి
- హిందూ తత్వశాస్త్రం యొక్క ప్రాథమిక అంశాలు
- భగవద్గీత మరియు 'సెల్ఫ్' అవగాహన
- పురుషార్థాలు: మానవ జీవిత లక్ష్యాలు
- పతంజలి యొక్క యోగసూత్ర: సిద్ధాంతం మరియు అభ్యాసం
- భరతముని నాట్యశాస్త్రాన్ని అధ్యయనం చేయడం (మొదటి అధ్యాయం)
- ప్రధాన ఉపనిషత్తుల ప్రాథమిక సిద్ధాంతాలు: చాందోగ్య ఉపనిషద్ & బృహదారణ్యక ఉపనిషద్
- ప్రాచీన జ్ఞాన సంప్రదాయం
- భాషా తత్వశాస్త్రం: మహాభాష్య మరియు వాక్యపాదీయం పరిచయం
- పంచతంత్ర అధ్యయనం
- అత్యున్నత మేల్కొలుపు కవులు & తత్వవేత్తలు
- జ్ఞానం : సూత్రం, వర్తిక & భాష (వ్యాఖ్యలు)
- స్మృతి గ్రంథాల అధ్యయనం: యాజ్ఞవల్క్య స్మృతి
- కౌటిల్య అర్థశాస్త్రం
- శంకరాచార్య, రామానుజాచార్య, మధ్వాచార్య మరియు సదానందలతో వేదాంత తత్వశాస్త్రం అధ్యయనం సంస్కృత భాష
పురాణాలు
భ ద్వయం మ ద్వయం చై వ బ్ర త్రయం వ చతుష్టయం!
అనాపలింగ కూ స్మాని పురాణాని ప్రతే!!
18 విష్ణు బ్రహ్మ శైవ ప్రతి పద్యములు
వేదాలు సూక్తులు పురాణాలు వాటిని పెద్దవి చేసి చూపుతాయి
సత్యంవద
ధర్మం చర
మహాభారతం పాండవుల కథ
పురాణాలద్వార
మాతృ దేవోభవ పితృ దేవోభవ వేదవాక్కు
నిగ్రహం క్షమా కరుణ పవిత్రత
ఇతిహసం పురాణం లో అంతర్వీభాగం వంశాను చరితం 5 లక్షణాలలో ఒకటి
వై యాసకి వ్యాసప్రవుత్తం
వేదాలు పురాణాలు వ్యాసుడు రచించాడు
వేదాలు ఆపౌరుషాలు రచయిత లేరు
విజ్ఞాన కోశాలు పురాణాలు
పారాశరుడు- వ్యాసుడు- శుకాచార్యుడు
పురాణాలు కథావైవిద్యం కలవి
1సర్గ
2ప్రతి సర్గ
3వంశ చరిత్ర
4మన్వంతరం
5వంశాను చరిత్ర దేశ పాలకులు
ఎన్ని లోపాలున్న పురాణాలను కాపాడుకోవాలి -రచయిత పంచ యజ్ఞం అగ్ని హోత్ర వ ధనులు
1850 లలో మాక్స్ ముల్లర్, పశ్చిమ అర్యులు తూర్పు ఆర్యులు అనే రెండు ఆర్య జాతుల భావనను ప్రవేశపెట్టాడు. కాకసస్ ప్రాంతం నుండి ఐరోపా వైపు వెళ్ళిన వారు పశ్చిమ ఆర్యులు కాగా, భారతదేశానికి వలస వచ్చిన వారు తూర్పు ఆర్యులు. ముల్లర్ ఇలా రెండు సమూహాలుగా విడదీసి, పశ్చిమ శాఖకు ఎక్కువ ప్రాముఖ్యతను, విలువనూ ఆపాదించాడు. అదెలా ఉన్నప్పటికీ, ఈ "తూర్పు ఆర్య జాతి తూర్పు ప్రాంతపు స్థానికుల కంటే శక్తివంతమైన వారు. వారు స్థానికులను సులభంగా జయించగలిగారు" అని కూడా అతడు సిద్ధాంతీకరించాడు.
ముల్లర్ ప్రతిపాదించిన ఇండో-యూరోపియన్ భాష మాట్లాడే రెండు-జాతుల ఆర్యుల దండయాత్ర సిద్ధాంతాన్ని హెర్బర్ట్ హోప్ రిస్లీ విస్తరించాడు. కులవ్యవస్థ అనేది స్థానిక ద్రావిడలపై ఇండో-ఆర్యులు సాధించిన ఆధిపత్యపు అవశేషమేనని అతడు సిద్ధాంతీకరించాడు.రిస్లీ "ఆర్యుల రక్తం, ముక్కు పొడవు వెడల్పుల నిష్పత్తి లను బట్టి అత్యున్నత స్థాయి కులాల నుండి నిమ్న స్థాయి కులాల తారతమ్యతను ఆపాదించాడని థామస్ ట్రాట్మన్ చెప్పాడు. కులానికి జాతికీ మధ్య చూపిన ఈ సారూప్యత చాలా ప్రభావాన్ని చూపింది"
ఋగ్వేదం సా.పూ. 1200 లో ఉనికి లోకి వచ్చిందని కూడా మాక్స్ ముల్లర్ ప్రతిపాదించాడు. బుద్ధుడి కాలం నాటికి, అంటే సా.పూ. 600-500 నాటికి సూత్రాలు ఉనికిలో ఉన్నాయి కాబట్టి, వైదిక సారస్వతం లోని ఇతర రచనలైన అరణ్యకాలు, బ్రాహ్మణాలు, వేదాలకు ఒక్కొక్కదానికి 200 ఏళ్ళ చొప్పున ఇచ్చుకుంటూ, తొలి వేదమైన ఋగ్వేదం సా.పూ. 1200 నాటిదని ముల్లర్ లెక్కవేసాడు. అతడి లెక్కపై తీవ్రమైన విమర్శలు రావడంతో 1890 లో అతడు దాన్ని వెనక్కి తీసుకున్నప్పటికీ అతడు వెల్లడించిన ఋగ్వేద కాలం అలాగే ప్రాచుర్యంలో ఉండిపోయింది.
నల్ల సముద్రం, కాస్పియన్ సముద్రం మధ్య ఉన్న ప్రాంతానికి కాకసస్ అని పేరు. దీన్ని కాకేసియా అని కూడా అంటారు. ప్రధానంగా ఆర్మేనియా, అజర్‌బైజాన్, జార్జియా, దక్షిణ రష్యాలోని కొన్ని ప్రాంతాలు ఈ ప్రాంతంలో ఉన్నాయి. గ్రేటర్ కాకసస్ పర్వత శ్రేణితో సహా కాకసస్ పర్వతాలు చారిత్రికంగా తూర్పు ఐరోపా, పశ్చిమ ఆసియాల మధ్య సహజ అవరోధంగా ఉంటాయి.
ఐరోపాలో కెల్లా ఎత్తైన పర్వతమైన రష్యాలోని ఎల్బ్రస్ పర్వతం, పశ్చిమ కాకసస్‌లో ఉంది. దక్షిణం వైపున, లెస్సర్ కాకసస్‌లో జావఖేటి పీఠభూమి, అర్మేనియన్ మెరక ప్రాంతాలు ఉన్నాయి. ఈ మెరక ప్రాంతాల్లో కొంత భాగం టర్కీలో ఉంది.
కాకసస్ ఉత్తర కాకసస్, దక్షిణ కాకసస్‌గా విభజించబడింది. అయితే పశ్చిమ కాకసస్ ఉత్తర
కాకసస్‌లో ఒక ప్రత్యేక భౌగోళిక ప్రదేశంగా కూడా ఉంది. ఉత్తరాన ఉన్న గ్రేటర్ కాకసస్ పర్వత శ్రేణి ఎక్కువగా రష్యా, జార్జియా, అజర్‌బైజాన్‌లోని ఉత్తరాది భాగాల్లో విస్తరించి ఉంది. దక్షిణాన ఉన్న లెస్సర్ కాకసస్ పర్వత శ్రేణి అనేక స్వతంత్ర రాజ్యాల్లో విస్తరించి ఉంది. ఎక్కువగా ఆర్మేనియా, అజర్‌బైజాన్, జార్జియా, ఈశాన్య టర్కీ, ఉత్తర ఇరాన్, స్వయం ప్రకటిత రిపబ్లిక్ ఆఫ్ ఆర్ట్‌సాఖ్‌లోని కొన్ని ప్రాంతాల్లో కూడా విస్తరించి ఉంది.
ఈ ప్రాంతం అక్కడి భాషా వైవిధ్యానికి ప్రసిద్ధి: ఇండో-యూరోపియన్, టర్కిక్ భాషలను పక్కన పెడితే, కార్ట్‌వేలియన్, నార్త్‌వెస్ట్ కాకేసియన్, ఈశాన్య కాకేసియన్ భాషా కుటుంబాలు ఈ ప్రాంతానికి చెందినవి.
ఎథ్నోలోగ్ ప్రకారం ప్రపంచ వ్యాప్తంగా 142 భాషా కుటుంబాల్లో 7,117 జీవిస్తున్న భాషలున్నాయని అంచనా వేసారు.ఒక మానవ సమూహం తమ దైనందిన జీవితంలో సంభాషించేందుకు వాడే భాషను జీవిస్తున్న భాష అంటారు. అనేక మృత భాషలు కూడా ఉన్నాయి. వీటిని మాతృభాషగా కలిగిన మానవ సమూహాలేమీ లేవని అర్థం. అలాగే కొన్ని లుప్త భాషలు కూడా ఉన్నాయి. మాట్లాడే ప్రజలూ లేనివి, వారసత్వ భాషలు కూడా లేనివి లుప్త భాషలు. ఇకపోతే, సరిగ్గా అధ్యయనం జరగని భాషలు కొన్ని. వీటి గురించి అవి మాట్లాడే వారికి తప్ప బయటి ప్రపంచానికి పూర్తిగా తెలియదు.
ప్రపంచ భాషల్లో చాలా వరకు ఇతర భాషలతో బంధుత్వం ఉంటుంది. కానీ వేరే ఏ ఇతర భాష తోటీ సంబంధం లేని భాషలు కొన్ని ఉన్నాయి. వీటిని ఒంటరి భాషలంటారు. వీటి భాషా కుటుంబంలో ఇదొక్క భాషే ఉంటుందన్నమాట. బాస్క్ భాష అలాంటిదే.
అపలా అత్రేయి (RV 8.91), గోధా (RV 10.134.6), ఘోష్ వంటి సంభాషణ శ్లోకాలలో మాట్లాడేవారుగా అసమానంగా కనిపిస్తారు . . ఋగ్వేదంలోని స్త్రీలు చాలా బాహాటంగా మాట్లాడతారు మరియు టెక్స్ట్‌లో పురుషుల కంటే ఎక్కువ లైంగిక విశ్వాసంతో కనిపిస్తారు. వివాహానికి సంబంధించిన విస్తారమైన మరియు సౌందర్య స్తోత్రాలు ఋగ్వేద కాలంలో అభివృద్ధి చెందాయని సూచిస్తున్నాయి. వరకట్నానికి సంబంధించిన ఆధారాలు తక్కువగా ఉన్నాయి మరియు అందులో సతీ సాక్ష్యం లేదా సంబంధిత వేద గ్రంథాలు లేవు .
ఋగ్వేద శ్లోకాలు వచనం యొక్క కొన్ని సంస్కరణల్లో 8.83, 8.70, 8.77 మరియు 1.61 వంటి శ్లోకాలలో అన్నం మరియు గంజి గురించి ప్రస్తావించాయి; అయినప్పటికీ, వరి సాగు గురించి చర్చ లేదు. అయాస్ (లోహం) అనే పదం ఋగ్వేదంలో ఉంది , అయితే అది ఏ లోహమో అస్పష్టంగా ఉంది. ఋగ్వేదంలో ఇనుము ప్రస్తావన లేదు , ఋగ్వేదం 1000 BCE కంటే ముందే రచించబడిందని పండితులు సహాయం చేశారు . శ్లోకం 5.63 "బంగారంలో కప్పబడిన లోహం" గురించి ప్రస్తావించింది, వేద సంస్కృతిలో లోహపు పని అభివృద్ధి చెందిందని సూచిస్తుంది.
ఋగ్వేదంలో కనిపించే కొన్ని దేవుళ్ళు మరియు దేవతల పేర్లు ప్రోటో-ఇండో-యూరోపియన్ మతం ఆధారంగా ఇతర నమ్మక వ్యవస్థలలో కనిపిస్తాయి , అయితే ఉపయోగించిన చాలా పదాలు ఇతర ఇండో-యూరోపియన్ భాషల పదాలతో సాధారణ మూలాలను పంచుకుంటాయి .అయితే, ఋగ్వేదంలోని దాదాపు 300 పదాలు ఇండో-ఆర్యన్ లేదా ఇండో-యూరోపియన్ కాదు, సంస్కృత మరియు వేద సాహిత్య పండితుడు ఫ్రిట్స్ స్టాల్ పేర్కొన్నాడు . ఈ 300లో, కపర్డిన్ , కుమారా , కుమారి , కికటా వంటి అనేకం - భారతదేశంలోని తూర్పు మరియు ఈశాన్య (అస్సామీ) ప్రాంతంలో కనిపించే ముండా లేదా ప్రోటో-ముండా భాషల నుండి వచ్చాయి , ఆస్ట్రోయాసియాటిక్ భాషలలో మూలాలు ఉన్నాయి . 300 మంది జాబితాలోని మిగిలినవి - మ్లెచ్చా మరియు నిర్ వంటివి - భారతదేశంలోని దక్షిణ ప్రాంతంలో ద్రావిడ మూలాలను కలిగి ఉన్నాయి లేదా టిబెటో-బర్మన్ మూలాలకు చెందినవి. ఒంటె, ఆవాలు మరియు గాడిద వంటి ఋగ్వేదంలో కొన్ని నాన్-ఇండో-యూరోపియన్ పదాలు బహుశా కోల్పోయిన మధ్య ఆసియా భాషకు చెందినవ ఋగ్వేద సంస్కృతం మాట్లాడే వ్యక్తులు ఇప్పటికే ముండా మరియు ద్రావిడ భాష మాట్లాడే వారితో సంభాషించారని, భాషాపరమైన భాగస్వామ్యం స్పష్టమైన సూచనలను అందిస్తుంది, మైఖేల్ విట్జెల్ పేర్కొన్నాడు.
భారతీయ ఉపఖండంలోని వాయువ్య ప్రాంతాలలో తొలి వచనం రూపొందించబడింది మరియు మరింత తాత్వికమైన తరువాతి గ్రంథాలు ఆధునిక యుగం హర్యానా రాష్ట్రమైన ప్రాంతంలో లేదా చుట్టుపక్కల ఉన్న ప్రాంతంలో కంపోజ్ చేయబడ్డాయి .
హంసధ్వని మరియు శుభపంతువరాలి వంటి వారి కంపోజిషన్లలో ఋగ్వేద శ్లోకాలను చేర్చడం ద్వారా, ఇవి హిందువులలో దశాబ్దాలుగా ప్రసిద్ధి చెందాయి .
ఋగ్వేదం అత్యంత పురాతనమైన వేదము. ఇది ప్రధానంగా యాగాలలో దేవతాహ్వానానికి ఉపయోగించేది. ఋగ్వేదం దేవ వేదంగా చెప్పబడింది. ఋగ్వేదం అష్టకాలు, మండలాలు అనే విభాగాలతో కూడి ఉంది. అష్టకాలలో అధ్యాయాలు, అధ్యాయలలో వర్గాలూ ఉంటాయి. మండలాలలో అనువాకాలూ, అనువాకాలలో సూక్తాలు వుంటాయి. మొత్తం 1017 సూక్తాలు 10,580 ఋక్కులు 1,53,826 శబ్దాలు, వాటిలో 4,32,000 అక్షరాలు ఉన్నట్లు మహర్షి శౌనకుని వర్ణన. ఋగ్వేదం పద్యరూపంలో ఉంటుంది. ఋగ్వేదానికి ఐదు శాఖలున్నాయి. అవి 1 శాకల, 2 బాష్కల, 3 ఆశ్వలాయన, 4 మాండూక్య, 5 సాంఖ్యాయన. వీటిలో మొదటిదైన శాకల తప్ప ఇంకేవీ అందుబాటులో లేవు.
The Bronze Age is a historic period, lasting from approximately 3300 BC to 1200 BC. It is characterized by the use of bronze, the use of writing in some areas, and other features of early urban civilization. The Bronze Age is the second principal period of the three-age system proposed in 1836 by Christian Jürgensen Thomsen for classifying and studying ancient societies and history. It is also considered the second phase of three, in the Metal Ages.[1
ఋగ్వేదం అనేది ప్రాచీన భారతదేశం నుండి వేద సంస్కృత శ్లోకాల . కానానికల్ హిందూ మతాన్ని రూపొందించే నాలుగు గౌరవనీయమైన వేద పుస్తకాలలో (రూతి) ఇది ఒకటి. ప్రాచీన వేద సంస్కృత గ్రంథం ఋగ్వేదం. రెండవ సహస్రాబ్ది BCE నుండి, ఋగ్వేద శబ్దాలు మరియు గ్రంథాలు మౌఖికంగా ఆమోదించబడ్డాయి. వచన పొరలలో సంహిత, బ్రాహ్మణాలు, అరణ్యకాలు మరియు ఉపనిషత్తులు ఉన్నాయి.
ఋగ్వేదం అంతరాయం లేని చరిత్ర కలిగిన అరుదైన గ్రంథాలలో ఒకటి, ఎందుకంటే దాని ప్రధాన భాగం సాధారణంగా చివరి కాంస్య యుగానికి చెందినదిగా పరిగణించబడుతుంది. సాధారణంగా, దాని కూర్పు c మధ్య ఎక్కడో తేదీగా ఉంటుంది. 1500 మరియు 1000 BCE . ఈ వ్యాసం ఋగ్వేదంలోని అన్ని ముఖ్యమైన అంశాలను, అంటే ఋగ్వేదాన్ని రచించిన దాని స్వభావం మరియు ప్రాముఖ్యత, 10 మండలాలతో సహా దాని విభాగాలు, ముఖ్యమైన శ్లోకాలు మరియు మరిన్నింటిని కవర్ చేస్తుంది.
విషయ పట్టిక
ఋగ్వేదం
ఋగ్వేద-సంహిత, మొత్తం గ్రంథం పూర్తిగా పద్యాలతో కూర్చబడింది. దేవతలను స్తుతించడానికి ఉద్దేశించిన మంత్రాలను 'రిక్' అని సూచిస్తారు. ఫలితంగా, ఋగ్వేద-సంహిత అనేది ఋక్కుల (సంహిత) సమాహారం. ఋగ్వేదంలోని శాకల చక్రం లేదా పాఠశాల (శాఖ) మాత్రమే ఇప్పుడు అందుబాటులో ఉంది. ఋగ్వేద సంహితలో సుమారు 10552 మంత్రాలు, మండలాలు అనే పది సంపుటాలుగా విభజించబడ్డాయి . అనువాకులు, అనేక విభాగాలు, ప్రతి మండలాన్ని తయారు చేస్తారు.
ఋగ్వేద UPSC గమనికలు
ప్రతి అనువాకం సూక్తాలు అని పిలువబడే వివిధ శ్లోకాలతో కూడి ఉంటుంది మరియు ప్రతి సూక్తం ప్రమాదం అని పిలువబడే వివిధ శ్లోకాలతో కూడి ఉంటుంది. ఒక సూక్తం అనేక మంత్రాలను కలిగి ఉంటుంది. సూక్తానికి ఎన్ని మంత్రాలైనా ఉండవచ్చు. కొన్ని మంత్రాలతో కొన్ని సూక్తలు ఉన్నాయి, మరికొన్ని అనేక మంత్రాలతో ఉన్నాయి.
- ప్రతి సూక్తంలో ఒక ఋషి (ఒక దర్శకుడు), ఒక దేవత (ఒక దేవుడు) మరియు ఒక చండస్ (ఒక మీటర్) ఉంటారని గుర్తుంచుకోవడం చాలా ముఖ్యం.
- ఋగ్వేద సంహితలో 10552 మంత్రాలు, 10 మండలాలు, 85 అనువాకాలు మరియు 1028 సూక్తాలు ఉన్నాయి .
- సాధారణంగా, ఋగ్వేద మంత్రాన్ని సూచించేటప్పుడు అనువాకం చెప్పబడదు.
ఋగ్వేద సారాంశం
మండలాలుగా సూచించబడే పది పుస్తకాలు ఋగ్వేదాన్ని రూపొందించాయి. 10,600 శ్లోకాలు మరియు 1,028 శ్లోకాలు ఈ సేకరణలో ఉన్నాయి. 35% శ్లోకాలు మరియు 25% ఋగ్వేదం అంగిరస్ (ఋషుల కుటుంబం)చే వ్రాయబడ్డాయి.
పురాతన ఆర్యన్ దేవతలతో పాటు, ఋగ్వేదంలో ఇతర ముఖ్యమైన ప్రాథమిక దేవతలు కూడా ఉన్నారు. వీటిలో ఆకాశ దేవుడు వరుణుడు, అగ్ని దేవుడు అగ్ని మరియు సూర్య దేవుడు ఉన్నారు.
- ఋగ్వేదం హిందువుల దేవుడైన శివుడిని పర్వతం మరియు తుఫాను దేవుడు రుద్రకు ఆపాదించింది.
- ఋగ్వేదం ప్రకారం, హిందూ దేవతల త్రిమూర్తులలో ఒకరైన విష్ణువు ఒకప్పుడు తక్కువ దేవత.
- ఋగ్వేదంలో ప్రసిద్ధ గాయత్రీ మంత్రం కూడా ఉంది.
| వాస్తవాలు | వివరణ |
| ఋగ్వేదం రచించారు | వేద వ్యాసుడు |
| ఋగ్వేదంలో దేవతలు | 33 దేవతలు |
| ఋగ్వేదం వ్రాయబడింది | 1500 మరియు 1200 BCE మధ్య. |
| ఋగ్వేదంలో ప్రధాన దైవం | ఇంద్రుడు గాయత్రీ మంత్రం లోని ప్రతి అక్షరం బీజాక్షరమని మహిమాన్వితమైనదని విజ్ఞుల భావన. ఈ మంత్రం జపిస్తే సకల దేవతలను స్తుతించినట్లని పెద్దలచే సూచింపబడింది. మంత్రంలోని ప్రతి పదానికి అర్ధం క్రింద చూడండి.
|
నల్ల సముద్రం, కాస్పియన్ సముద్రాల మధ్య ఉన్న గడ్డిభూముల (స్టెప్పీలు) నుండి ఆర్యులు భారతదేశానికి వలస వచ్చారని, ఆ ప్రాంతమే ఇండో-యూరోపియన్ భాషలకు మూలస్థానమనీ ఇండో యూరోపియన్ వలస నమూనా (ఆర్యుల దండయాత్ర సిద్ధాంతానికి కొత్త రూపం) ప్రతిపాదిస్తుంది. ప్రస్తుతం ప్రాచుర్యంలో ఉన్న ఈ ఇండో యూరోపియన్ వలస నమూనాకు ఈ దేశీయ ఆర్యుల సిద్ధాంతం ప్రత్యామ్నాయంగా నిలుస్తోంది.
భారతీయ చరిత్ర, గుర్తింపుకు సంబంధించి సాంప్రదాయిక, మతపరమైన అభిప్రాయాలపై ఈ ప్రతిపాదన ఆధారపడి ఉంది. హిందుత్వ రాజకీయాల్లో ఈ సిద్ధాంతం ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. హిందూ మతం, భారతదేశ చరిత్ర, భారతీయ పురావస్తు శాస్త్రాలకు చెందిన పండితులు ఎక్కువగా ఈ సిద్ధాంతాన్ని సమర్ధిస్తారు. ప్రధాన స్రవంతి పండితుల్లో దీనికి అంతగా మద్దతు లేదు దేశీయ ఆర్యులు అనేవారు భారతదేశ చరిత్రలో ఎక్కడ కనిపించలేదని ప్రధాన స్రవంతి పండితులు ఎక్కువగా నమ్ముతారు.
రోమిల్లా థాపర్ వాదన ఇలా ఉంది: భారతదేశానికి హిందూ గుర్తింపును నిర్మించాలనే తహతహతో సావర్కర్, గోల్వాల్కర్ల నేతృత్వంలోని హిందూ జాతీయవాదులు, అసలు హిందువులే ఆర్యులని, వారు భారతదేశానికే చెందినవారని, ఆర్యుల దండయాత్ర అనేది లేనేలేదు, భారత ప్రజల మధ్య ఘర్షణేమీ లేదు, ఆర్యులు సంస్కృత భాష మాట్లాడేవారు. ఆర్య నాగరికతను వారు భారతదేశం నుండి పశ్చిమానికి విస్తరించారు.
"దేశీయ ఆర్యుల" ఆలోచన సావర్కర్, గోల్వాకర్ రచనల్లో ఉందని విట్జెల్ కూడా కనుక్కున్నాడు. ఉపఖండానికి "అర్యులు" వలస వచ్చారనడాన్ని గోల్వాల్కర్ (1939) ఖండించాడు. విట్జెల్ దీన్ని విమర్శిస్తూ ఈ భావన సమకాలీన ఫాసిజం చెప్పే రక్తం, మట్టిని గుర్తుచేస్తోందని చెప్పాడు. ఈ ఆలోచనలు అంతర్జాతీయవాదం పైన, సామాజికత పైనా ఆధార పడ్డ నెహ్రూ-గాంధీ ప్రభుత్వాల కాలంలో ఉద్భవించినందున, అవి అనేక దశాబ్దాలుగా నిద్రాణమై ఉన్నాయనీ,1980 లలో మాత్రమే అవి ప్రాముఖ్యతను సంతరించుకున్నాయనీ కూడా విట్జెల్ చెప్పాడు
ఋగ్వేదం అత్యంత పురాతనమైన వేదము. ఇది ప్రధానంగా యాగాలలో దేవతాహ్వానానికి ఉపయోగించేది. ఋగ్వేదం దేవ వేదంగా చెప్పబడింది. ఋగ్వేదం అష్టకాలు, మండలాలు అనే విభాగాలతో కూడి ఉంది. అష్టకాలలో అధ్యాయాలు, అధ్యాయలలో వర్గాలూ ఉంటాయి. మండలాలలో అనువాకాలూ, అనువాకాలలో సూక్తాలు వుంటాయి. మొత్తం 1017 సూక్తాలు 10,580 ఋక్కులు 1,53,826 శబ్దాలు, వాటిలో 4,32,000 అక్షరాలు ఉన్నట్లు మహర్షి శౌనకుని వర్ణన. ఋగ్వేదం పద్యరూపంలో ఉంటుంది. ఋగ్వేదానికి ఐదు శాఖలున్నాయి. అవి 1 శాకల, 2 బాష్కల, 3 ఆశ్వలాయన, 4 మాండూక్య, 5 సాంఖ్యాయన. వీటిలో మొదటిదైన శాకల తప్ప ఇంకేవీ అందుబాటులో లేవు.
- మానస్ , 10.58లో దేవుడు
- ౧౦.౧౦౭లో దక్షిణా
- పురుష సూక్తంలో పురుషుడు , 10.90
- అరణ్యని
- రాత్రి
- అదితి
- శచి
- భగ
- వశుక్ర
- అత్రి
- అపాం నపత్
- క్షేత్రపతి
- ఘృత
- నిరృతి
- అసమతి
- ఊర్వసి
- పురూరవస్
- వేనా
- మాయాభేద
- తార్కస్య
- త్వస్టార్
- సంజ్ఞ
- అధర్వణ వేదంలో ప్రధానంగా ఋక్కులు, కొన్ని యజుస్సులు ఉన్నాయి. 1895లో రాల్ఫ్ గ్రిఫిత్ ప్రచురించిన సామవేదం ఆంగ్లానువాదం పీఠికలో ఇలా వ్రాశాడు వేదాల క్రమంలో మూడవదిగా
