Voyage of My Life part 2

Voyage of My Life -2

2024

ముఖ్య సంఘటనలు gnapakali memories

1961-64 govt hosp guntur 

Chebrolu hanumayya pogaku comp vuyyala lo

1965 మంగళూరు లో

1. ఆవు కొమ్ములతో లేపి పడేసింది:

మా ఇంటి ముందు ఉండే ఆవు ఒకసారి నన్ను కొమ్ములతో లేపి పడేసింది. అది మరువ లేని సంఘటనగా నా జీవితంలో ఒక భాగంగా మారింది. ఇది నన్ను చాలా భయపెట్టింది, కానీ అలాంటి సంఘటనలను ఎదుర్కొనే ధైర్యాన్ని కూడా ఇచ్చింది.వయస్సు 4 సం

2. పాము జెర్రీ:

ఓ రోజు, నేను అన్నం ప్లేట్ కడిగేందుకు పంపు దగ్గర వెళ్తుంటే, దారిలో పాము జెర్రీ అడ్డంగా కనిపించింది. జనం అందరూ కేకలు వేస్తున్నారు,ఆ పామును చూస్తూ, నేను దగ్గరగా వెళ్లాను అది కదలలేదు. లక్కీగా అది నా దగ్గరకు రాలేదు, కానీ ఆ సంఘటన నాకు చాలా భయం కలిగించింది. తిరిగి వెనక్కి పరిగెత్తాను.

3.అరేబియా సముద్ర యానం 

పెద్ద లాంచిలో నేను తమ్ముడు అమ్మ నాన్నతో చిన్న దీవిని సందర్శించాము

4. లాజికల్ థింకింగ్  నా వయసు 4 ఏళ్లు. సాయంత్రం 6 గంటల సమయంలో నాన్న నన్ను రోడ్డు పక్కన టాయిలెట్ కోసం కూర్చోబెట్టారు. నాపై ఈగలు వస్తున్నాయి, కానీ నాన్నపై ఒక్క ఈగ కూడా లేదు. "ఈగలు నీ మీద ఎందుకు వాలడం లేదు?" అని నాన్నని అడిగాను. కానీ, నాన్న నాకు ఎలాంటి లాజిక్ సమాధానం ఇవ్వలేదు.

ఆ రోజు నేను అర్థం చేసుకున్నాను, ప్రశ్నించడం నాకు సహజం 

5. RCM స్కూల్ - 1వ తరగతి:

1965లో నేను RCM స్కూల్లో చేరాను. ఈ పాఠశాలలో నా విద్యాభ్యాసం మొదలైంది. ఇక్కడి పాఠశాలల్లో కొత్త అనుభవాలు ఎదురయ్యాయి, కానీ కొన్ని రోజుల్లోనే మా కుటుంబం మైసూర్ మారింది.

6.మైసూరు అనుభవాలు 

1965 - 1966: ముఖ్య సంఘటనలు

1. 1965 లో మా కుటుంబం మైసూరులో పడవరహల్లి ప్రాంతంలో  అద్దె ఇంటిలో నివసించడం ప్రారంభించింది. ఈ కొత్త స్థలం మా కుటుంబానికి కొత్త అనుభవాలను, సవాళ్లను తీసుకొచ్చింది.

2. సంఘం సినిమా అనుభవం:

మైసూరులోని సంఘం, కొత్త థియేటర్ సినిమా పేరే థియేటర్ కు పెట్టారు సంఘం సినిమాతో ప్రారంభం.ఆ థియేటర్ లో మా కుటుంబంతో కలిసి సంఘం తరువాత మాయాబజార్ చిత్రాలను చూసిన అనుభవం నాకు మరపురాని అనుభూతిని ఇచ్చింది. అది మా కుటుంబం కోసం ఒక ముఖ్యమైన స్మారకంగా మిగిలిపోయింది.

3. 2వ తమ్ముడు  జన్మించింది 1963 గుంటూరు 

4. 3వది సిస్టర్ 11-1-1966 - పుట్టింది:

5. 1966 లో మా కుటుంబం మైసూరులో రెండో అద్దె ఇల్లుకి మారింది. కొత్త ఇల్లు, కొత్త పరిసరాలు, కొత్త అనుభవాలు మా జీవితంలో కొత్త దిశలు తీసుకొచ్చాయి. 4వ వాడు తమ్ముడు  జన్మించిన ప్రసాద్ 1967. అతని జననం మా కుటుంబంలో మరింత ఆనందాన్ని మరియు ప్రేమను అందించింది.

ఈ సంవత్సరాలు నా కుటుంబం కోసం ఎంతో ముఖ్యమైనవి. ప్రతి సంఘటననే కొత్త ప్రారంభంలో, మార్పుగా, మరియు అనుభవంగా మారింది

7.అమ్మమ్మ మానిక్యమ్మతో -1961 నుండి 1996 వరకు ప్రయాణం 

1.నేను 1961లో జన్మించినప్పుడు, నా జీవితంలో నా అమ్మమ్మ మానిక్యమ్మ ఒక అద్భుతమైన ప్రేరణగా నిలిచారు . ఆమె నిజమైన క్రిస్టియన్ గా ఉండటంతో, నాకు ఆధ్యాత్మిక మార్గదర్శకత్వం ఇచ్చారు. ఆమె జీవితం మరియు నైతికత గురించి నేర్పించిన పాఠాలు నాకు చాలా విలువైనవి.

2. ప్రాథమిక పాఠశాల జీవితం

1961 నుండి 1971 వరకు, నా ప్రాథమిక పాఠశాల జీవితం నిండిన స్నేహాలు, అవగాహనలు మరియు అనుభవాలతో నిండి ఉంది. పాఠశాల యాదృచ్ఛికంగా నాకు కొత్త విషయాలను నేర్పించింది. ఉపాధ్యాయుల ద్వారా నేర్చుకున్న పాఠాలు నాకు జ్ఞానం మరియు జీవితంలో అవసరమైన నైతిక విలువలను అందించాయి.

3. ప్రేరణ

నా అమ్మమ్మ మాణిక్యమ్మ నాకు ప్రేరణ ఇచ్చారు, నాకు దయ, నిజాయితీ మరియు నైతిక విలువల ప్రాముఖ్యతను తెలియజేశారు. ఆమె జీవితం, పాఠాలు మరియు అనుభవాల ద్వారా నాకు మరింత ఉత్తమ వ్యక్తిగా మారడానికి ప్రేరణ ఇచ్చింది.

4. బైబిల్ వాక్యం

నా అమ్మమ్మ తరచూ చెప్పే ఒక బైబిల్ వాక్యం:

"బాలుడు నడువ వలసిన త్రోవన నడువ నీయుడు వాడు ఎన్నటికిని త్రోవ తప్పడు." అని నమ్మి నాకు జీవిత మార్గ దర్శనం చేసారు ఈ వాక్యం నాకు జీవితంలో సరైన మార్గాన్ని అనుసరించేందుకు ప్రేరణగా మారింది.

5. ముగింపు

1961 నుండి 1996 వరకు, నా బాల్యం మరియు నా అమ్మమ్మ మానణిక్యమ్మ నా జీవితంలో ప్రభావితం చేసిన అనేక అనుభవాలు, పాఠాలను మరియు గుణాలను నా పుస్తకంలో సేకరించడం వల్ల, ఈ జ్ఞాపకాలు నా జీవితానికి శక్తిని అందిస్తాయి.

6.హాస్పిటల్ ఘటన (1961)

నేను పుట్టిన సమయంలో ఆసుపత్రిలో జరిగిన సంఘటన, ట్యాగ్ సమస్య మరియు మీ అమ్మమ్మ త్వరిత చర్య గురించి కథనం.

1961లో, నేను హాస్పిటల్‌లో జన్మించిన తర్వాత, తల్లికి నాకు ఒక నంబర్ ట్యాగ్ వేశారు. ఈ ట్యాగ్ నా గుర్తింపుకు సంబంధించినది, కానీ అది మారింది. నేను వేరే వారి దగ్గర ఉన్నానని గ్రహించారు 

ఘటన వివరణ

నా అమ్మమ్మ ఈ విషయాన్ని గుర్తించిన వెంటనే హాస్పిటల్ వారికీ తెలియ చేసారు వారు ఈ ఘటనకు స్పందించి, హాస్పిటల్ వారు నన్ను తిరిగి మా అమ్మ దగ్గరికి (వడికి) చేర్చారు. ఈ సంఘటన నా కుటుంబంలో ఒక ముఖ్యమైన క్షణం మారింది, ఇది నా అమ్మ యొక్క ప్రేమ మరియు జాగ్రత్తను ప్రతిబింబించింది.

8.ధారణ శక్తి గురించి నా ప్రయాణం

చిన్నప్పటి నుంచే నాకు పాఠాలు బట్టి పట్టడం కష్టంగా ఉండేది. చేత వెన్నముద్ద పద్యాన్ని కూడా సరిగ్గా చెప్పలేకపోవడం, జనగణమన ఆదినాయక గీతం పూర్తిగా నేర్చుకోలేక పోవడం, ఇంగ్లీష్ రైమ్స్ చదవడం, ఇంకా మ్యాథ్స్ టేబుల్స్ మర్చిపోవడం నాకు చాలా సాధారణంగా అనిపించేది. ఈ ధారణ సమస్య నా విద్యాభ్యాసానికి ఒక ప్రధాన అవరోధంగా నిలిచింది.

6వ తరగతిలో, పరీక్షలన్నీ లేకపోవడం వల్ల పెద్దగా సమస్యలు ఎదురవలేదు. కానీ 7వ తరగతిలో, నేను రెండు సార్లు ఫెయిలయ్యాను. ఆ సమయంలో ప్రభుత్వం జై ఆంధ్ర ఉద్యమం నేపథ్యంలో నాకు మరో అవకాశం కల్పించింది. 5 మార్కులు కలిపి నన్ను పాస్ చేశారు.

8వ తరగతిలో, 9వ తరగతిలో కూడా పరీక్షలు లేకపోవడం వల్ల ఆ అడ్డంకులను అధిగమించాను. నాకోసమే అన్నట్టు, ఇది అప్పటి మాజీ ముఖ్యమంత్రి బ్రహ్మానందరెడ్డి గారు విద్యలో ప్రవేశపెట్టిన విధానంతో సాధ్యమైంది.

9.వ తరగతిలో నా విజయ గాధ

10వ తరగతిలో (ఏలూరు గాంధీనగర్ మునిసిపల్ హైస్కూల్ )విద్యా ప్రగతిలో ఒక పెద్ద మలుపు తిప్పే ఘట్టం జరిగింది. ధారణ సమస్య ఉన్నప్పటికీ, నిరంతర పరిశ్రమ, తల్లిదండ్రుల సహకారం, గురువుల మార్గదర్శకత్వం నన్ను విజయానికి చేర్చింది.

తల్లిదండ్రుల ప్రోత్సాహం

నా తల్లి సహనం మరియు నాన్న గారు ఇచ్చిన ప్రేరణ నా జీవితంలో ముఖ్యపాత్ర పోషించింది.

నాన్నగారు నా విద్యకు ప్రాధాన్యత ఇచ్చి, నాకు ఇంగ్లీష్ మరియు గణితాన్ని బోధించారు.

10 th ,హెడ్ ​​మాస్టర్ గారు (HM) గణితంలో నాకు మెరుగైన పునాది వేయగా,

10th lo రామారావు ENGLISH మాస్టారు నాకు ఇంగ్లీష్ పట్ల ఆసక్తి కలిగించారు.

ముఖ్యంగా నాన్నగారి మంత్రోపదేశం: "10వ తరగతిలో మంచి మార్కులు సాధిస్తే, నువ్వు నా లాగా కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగం చేస్తావు" అని చెప్పారు.

ఆ లాంటి ప్రోత్సాహంతో, నేను 10వ తరగతిలో మెరుగైన మార్కులు సాధించాను. అది నా జీవితానికి మార్గదర్శకంగా నిలిచింది. ఈ విజయంతో నాకు బాధ, స్వీయనమ్మకం, మరియు విద్యలో ప్రాధాన్యత పెరిగింది.

మార్గం తెరచిన 10వ తరగతి

10వ తరగతి పూర్తి చేసిన తర్వాత, నాకు 18 ఏళ్ల వయసులోనే కేంద్ర ప్రభుత్వ టెలిఫోన్ ఆపరేటర్ ఉద్యోగం వచ్చింది. నాన్నగారు చెప్పిన మాటలు అక్షరాలా నిజం అయ్యాయి. "మంచి మార్కులు సాధిస్తే, నువ్వు కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగం చేస్తావు" అనే ఆ మాటలు నాకు మార్గదర్శకంగా మారాయి.

10.ఆత్మవిశ్వాసం 

ఇది నాకు ఒక విషయం నేర్పింది:

నిరంతర పరిశ్రమ మరియు సహాయం కోరే నైపుణ్యం వ్యక్తిత్వాన్ని నిర్మిస్తుంది.

తల్లిదండ్రులు, గురువుల ప్రోత్సాహంతో ఆత్మవిశ్వాసం మరింత పెరుగుతుంది.

"AI ఉవాచ:ఈ ఘట్టం మీ "నా జీవనయానం" లో ప్రధానమైన అధ్యాయంగా చేర్చినట్లయితే, మీ విజయం పట్ల చదువుకునేవారు ముచ్చట పడతారు మరియు స్ఫూర్తి పొందుతారు".

ఇంటర్ మార్పు

ఇంటర్ నేను నా శ్రమను మరింత పెంచాను. మొదటి ప్రయత్నంలో విఫలమైనా, సప్లిమెంట్ పరీక్షల్లో పాస్ అయ్యాను. పుస్తకాలు చదవడం బహుగా అలవాటు చేసుకున్నాను. చిన్నతనంలోనే వేమన పద్యాలు వినడం మొదలుపెట్టినా, వాటిని పూర్తిగా స్మరణలో పెట్టడం తర్వాత దశల్లో సాధ్యమైంది. ఇప్పుడు నేను 100 కంటే ఎక్కువ వేమన పద్యాలు సులభంగా చెప్పగలగడం ఒక ప్రత్యేకత.

జీవితంలో నా గొప్ప విజయాలు

ఆ బలహీనతలను అధిగమించడానికి నిరంతరం శ్రమించి, 43 ఏళ్ల వయసులో, 2004లో JTO డిపార్ట్‌మెంటల్ ఎగ్జామ్‌లో 88% సాధించగలిగాను. ఇది నా జీవన యాత్రలో ఒక గొప్ప మైలురాయి.

ఈ ప్రయాణంలో నేర్చుకున్న ముఖ్యమైన పాఠం: శ్రమతో నన్ను నేను సామర్ధ్యం గల వానిగా చేసుకోవచ్చు. చిన్నతనంలో ఆ ధారణ శక్తి లేమి నా విద్యా జీవితంలో సమస్యలా కనిపించినా, పుస్తక సహకారం మరియు నిరంతర సాధన ద్వారా దానిని దాటగలిగాను.

("AI ఉవాచ :ఈ అనుభవాలు మీ "నా జీవనయానం" లో చేర్చడం ద్వారా మీ ప్రయాణం, ప్రేరణగా నిలుస్తుంది".)

11.నా జీవితంలోని ముఖ్యలు మహిళలు

1ముని అమ్మమ్మ 

2అమ్మమ్మ

3నానమ్మ

4అమ్మ

5భార్య

6అత్తయ్య

7 2వ తరగతి టీచర్ garu

1. స్ఫూర్తి ప్రదాత - 

ముని అమ్మమ్మ బుర్రి కమలమ్మ 

నా జీవన ప్రేరణకు మూలంగా నిలిచిన ముని అమ్మమ్మ. ఆమె జీవన విధానం నాకు పాఠాలుగా మారాయి.

2. జీవన మార్గ నిర్దేశి - అమ్మమ్మ బొందా మాణిక్యమ్మ 

నా నడతలకు, ఆలోచనలకు దిశానిర్దేశం చేసిన అమ్మమ్మ. జీవితాన్ని ఎలా చూడాలో, ఎలా నడవాలో ఆమె ద్వారా నేర్చుకున్నాను.

3. స్ఫూర్తి - నానమ్మ చింతా లక్ష్మమ్మ 

ప్రతి క్షణం నాకు కొత్త ఆశలు, నమ్మకాలు నింపిన నానమ్మ. రామాయణ మహాభారత కథలు చెప్పటం,ఆమె జీవన జ్ఞానం నాకు స్ఫూర్తి.

4. పోషణ - అమ్మ చింత సౌభాగ్యమ్మ 

అమ్మ చేతుల నందనంలో పెరిగిన నేను, ఆమె పోషణే నా శక్తి, ధైర్యం, జీవనాధారం.

5. ప్రేమ - భార్య చింతా వెంకట లక్ష్మి 

నా జీవితంలో ప్రేమకు ప్రతీకగా నిలిచిన వ్యక్తి నా భార్య. ఆమె స్నేహం, ప్రేమ నా జీవన యాత్రలో అండగా ఉంది.

6. ఆదరణ - అత్తయ్య అంబటి వెంకటరమణ మామయ్య నాంచారయ్య 

ప్రతికూల పరిస్థితుల్లోనూ నన్ను అక్కున చేర్చుకున్న అత్తయ్య మామయ్య . వారి ఆదరణ నా మనసుకు ఓ శాంతి.

7. (విద్య)మార్గదర్శి - సాంబ్రాజ్యం గారు 2వ తరగతి టీచర్

నా విద్యాభ్యాసానికి  వెలుగుని చూపిన 2వ తరగతి టీచర్. విద్యాభ్యాసం పట్ల నా ఆసక్తికి వారే ప్రేరణ.

AI ఉవాచా: "ఈ అంశాలను మీ ఆత్మకథలో చేరిస్తే, మీరు పొందిన అనుభవాలు, జీవిత పాఠాలు మరింత పాఠకులను స్ఫూర్తిగా చూపుతాయి".

12.వివాహం - జ్ఞాపకాలు 

ఎ జర్నీ ఆఫ్ పేషెన్స్ అండ్ డెస్టినీ

అది 1980వ సంవత్సరం,  టెలిఫోన్ ఆపరేటర్‌గా పని చేస్తున్నాను. జీవితం చాలా సరళంగా మరియు నిర్మాణాత్మకంగా ఉంది, పని నా సమయాన్ని ఎక్కువగా తీసుకుంటుంది. ఒకరోజు మా ఆఫీసులో టెక్నీషియన్ వెంకటరావు అనుకోకుండా నా భవిష్యత్తును తీర్చిదిద్దే ప్రతిపాదనతో నన్ను సంప్రదించాడు.

"ఒక అమ్మాయి ఉంది," అతను ప్రారంభించాడు. “ఆమె ప్రస్తుతం 9వ తరగతి చదువుతోంది. 1965లో పుట్టింది, ఆమెకు 15 ఏళ్లు మాత్రమే, కానీ ఆమె మీకు పర్ఫెక్ట్ మ్యాచ్ అని నేను నమ్ముతున్నాను. నేను విన్నాను, అతని సూచనకు ఆశ్చర్యపోయాను. వెంకటరావు దృఢ నిశ్చయంతో మాట్లాడినా, చిన్నవయస్సు పెళ్లి ఆలోచనకు రాలేకపోయాను. "ఆమె  చిన్నపిల్ల," నేను అతనికి గట్టిగా చెప్పాను. "నేను ఇప్పుడు పెళ్లి గురించి ఆలోచించలేను."

మూడు సంవత్సరాలు గడిచాయి, మరియు జీవితం ముందుకు సాగింది. 1983 నాటికి, నాకు 22 సంవత్సరాలు గుంటూరు క్కు మారాను, జీవితం పై నా దృక్పథం పరిపక్వం చెందింది. అప్పటికి, ఆమె మరియు పరిపక్వతతో నిండిన 18 ఏళ్ల యువతిగా పెరిగింది. 

ఆగష్టు 1983 లో, విధి మమ్మల్ని మళ్ళీ ఒకచోట చేర్చింది. ఈసారి, నేను ఆమెను వేరే కోణంలో చూశాను. వెంకటరావు మాటలు నా మనసులో ప్రతిధ్వనించాయి, అవి ఎంత నిజమో నాకు అర్థమైంది. ఆమె నిజంగానే ఒక ఖచ్చితమైన మ్యాచ్ - ఆమె  తెలివితేటలు మరియు ఉనికి నేను ఇంతకు ముందు ఊహించని విధంగా నన్ను  చేసింది.

ఈసారి ఎలాంటి సందేహం లేకుండా ఆమెను పెళ్లి చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను. కొన్నాళ్ల క్రితం మా ఆఫీసులో   మధ్యవర్తి వెంకటరావు చూసిన సంబంధం సరైనదని నిరూపించారు. ఆమె నాకు సరిపోతుందని అతని ఊహ సరైనది  - ఇది భవిష్యవాణి.

ఈ రోజు, వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే, సమయం, సహనం మరియు విధి మమ్మల్ని ఒకచోట చేర్చడానికి ఎలా సమలేఖనం చేశాయో నేను ఆశ్చర్యపోకుండా ఉండలేను. కొన్నిసార్లు, జీవితం నిజంగా అర్హమైనదిగా ఇవ్వడానికి సరైన క్షణం వరకు వేచి ఉంటుంది.

వివాహం 

1980 సంవత్సరం, నేను గుడివాడలో మా టెలిఫోన్ ఆపరేటర్‌గా పనిచేస్తున్న కాలం. జీవితం సాదాసీదాగా, పనితో నిండిపోయినది. కానీ ఓ రోజు, మా ఆఫీసులో టెక్నీషియన్ అయిన వెంకటరావు ఒక ప్రతిపాదనతో( నాకు) వచ్చాడు. ఆ ప్రతిపాదన నా జీవితాన్ని అనూహ్యంగా మార్చివేస్తుందని నేను అప్పట్లో ఊహించలేదు.

“ఒక అమ్మాయి ఉంది,” ఆయన చెప్పడం. “ఇప్పుడు 9వ తరగతిలో చదువుతోంది గోల్వేపల్లి లో వాళ్ళ నాన్నగారు post మాస్టర్. (1965లో పుట్టింది. అప్పుడా అమ్మాయికి 15 ఏళ్లు). నేను అనుకుంటున్నాను, ఆ అమ్మాయి నీకు సరైన జోడీ అవుతుంది.”

ఆయన మాటలు వినగానే నేను ఆశ్చర్యపోయాను. ఆయన నమ్మకంతో మాట్లాడుతున్నా, ఇంత చిన్న వయసు గల అమ్మాయితో వివాహం గురించి ఆలోచించలేకపోయాను. “ఆమె ఇంకా చిన్న పిల్ల,” నేను కటువుగా చెప్పాను. " ఇప్పుడు నేను ఆలోచించలేను."

కానీ వెంకటరావు పట్టువిడవలేదు. “నా మాటలు గమనించు,” ఆయన అన్నారు. “ఆమె అన్ని విధాలా నీకు అనుకూలం. సరైన సమయానికి నీవు కూడా అర్థం చేసుకుంటావు.” ఆయన నమ్మకాన్ని నేను తిరస్కరించాను, కానీ ఆ మాటలన్నీ నా మనసులో తేలుతూ ఉండిపోయాయి.ఆ అమ్మాయి నాకు సరైన జోడి అని ఒక్క క్షణం మనసులో అనిపించింది. యద్భావం తత్భవతి తరువాత, విధి అది నిజం చేసింది 

మూడు సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి. జీవితం ముందుకు సాగింది. 1983 ఆగస్టు నాటికి నేను 22 సంవత్సరాల వయసుకు చేరుకున్నాను. అప్పటికి అమ్మాయి కూడా 18 ఏళ్ల యువతిగా ఎదిగింది. వెంకటరావు ఊహించినట్టు కాలం  మ్యాజిక్ చేసింది. ఇప్పుడు ఆమెను నేను పెళ్లి చూపుల్లో (యలమర్రు గ్రామం )కొత్త వెలుగులో చూశాను.

ఆమెలో ఒక ప్రత్యేకమైన ఆకర్షణ, నాకోసం సరిపోయే గుణగణాలు కనిపించాయి. వెంకటరావు మాటలు నాకు మళ్ళీ గుర్తు వచ్చాయి. ఆయన చెప్పినవన్నీ నిజమేనని నేను గుర్తించాను.

ఈసారి, నా దృష్టిలో ఎలాంటి సందేహాలూ లేకుండా ఆమెతో వివాహం చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను. ఆ నిర్ణయం నా జీవితానికి మార్గదర్శకమైంది.

 ఆ రోజులు గుర్తుచేసుకుంటే, కాలం, ఓపిక, మరియు విధి ఏ విధంగా కలిసి పనిచేశాయో ఆలోచిస్తూ ఆనందిస్తాను. కొన్నిసార్లు జీవితంలో సరైన వ్యక్తిని, సరైన సమయానికి మనం పొందగలుగుతాం.

ఏడు తరాలు 

తల్లిదండ్రులు

తండ్రి: CH వెంకటేశ్వర్లు (P&T టెలికాం డిపార్ట్‌మెంట్‌లో క్లర్క్, 1963)

తల్లి: సౌభాగ్యమ్మ (గృహిణి )

:నా స్వీయ : రామమోహన్ (జననం 22-06-1961, గుంటూరు; BSNL నుండి SDE రిటైర్డ్)

1983లో CH V లక్ష్మితో వివాహం

 కుటుంబ వంశ వృక్షం:7 తరాలు 

 1.(తల్లి పక్షం)

1. బుర్రి కమలమ్మ ముని అమ్మమ్మ దావీదు ముని తాతయ్య 

2.తాత & అమ్మమ్మ

బొంద ప్రసాద్ గారు (మిలిటరీ విరమణ, 1965లో మరణించారు)

భార్య బి. మణిమమ్మ గారు (ప్రభుత్వ ఉపాధ్యాయురాలు 1996 లో మరణించారు )

3.చింతా సౌభాగ్యమ్మ అమ్మ

వెంకటేశ్వర్లు నాన్న

2. (తండ్రి పక్షం)

వంశ వృక్షం 7 తారలు 

ఎ నుండి జి

ఎ.చింతా రామయ్య కుమారుడు 

బి.చింతా.నాయుడు గారు

అదిమ్మ (చింతా.నాయుడు గారి భార్య)

కుమారులు 

సి.చింతా.చిన్న సుబ్బయ్య గారు (1975లో మరణించారు)(ఇతర కుమారులు పెద సుబ్బయ్య, రత్తయ్య) 

భార్య చింతా.వెంకటలక్ష్మి గారు (గృహిణి, రామాయణం కథలు చెప్పేవారు)

వారి సంతానం :

మా తండ్రి: 

డి.1.చింతా చిన వెంకటేశ్వర్లు గారు మరియు 2.నాయుడు 1.అదిమ్మ పెదనందిపాడు 3.బోడెమ్మ 4.పెద వెంకటేశ్వర్లు 5.చిన వెంకటేశ్వర్లు 6.రమాదేవి 7.రత్తమ్మ 

నా కుటుంబం

నేను : 

ఇ. చింతా రామమోహన్ (22-06-1961న జన్మించారు, గుంటూరు; BSNLలో రిటైర్డ్ SDE)

భార్య చి.హెచ్. వి. లక్ష్మి 1965

పిల్లలు

1. N.ప్రగతి (1984లో జన్మించారు, MSc జూలజీ, అమాయకురాలిగా భావిస్తున్నారు)

అల్లుడు: ఎన్. ప్రసాద్ ('మిస్టర్ పర్ఫెక్ట్' అని భావించారు)

2. చింతా. చైతన్య (1987లో జన్మించారు, MBA, ప్రతిభావంతుడిగా భావించారు)

మనవలు/మనవరాళ్లు

చింతా . చైతన్య వారు

జి.చింతా.వేదిత (మనవరాలు, చదువుకుంటోంది)

చి.హెచ్. రియా (మనవరాలు, యూకేజీలో చురుకైన విద్యార్థి)

ప్రగతి వారు

ఎన్. ఇషిత్ (మనవడు, చురుకుగా, ధైర్యంగా ఉంటాడు)

ముగ్ధ శ్రీ (మనవరాలు, చర్చా కోరికలు గల, చురుకుగా, వాణిజ్య మనస్తత్వం గలది)

నా సోదరులు, సోదరి 

1. చి. రాజమోహన్ (61 సంవత్సరాలు)

2. చి. ప్రసాద్ (58 సంవత్సరాలు)

3. చి. రత్న సువర్ణ (59 సంవత్సరాలు)

బాల్యం అధ్యాయం నా జీవనయానంలో ముఖ్యమైన అంశాలు 

1. విద్యాభ్యాస యాత్ర

పాఠశాల మరియు కళాశాల రోజుల్లో స్మరణీయ అనుభవాలు, ఎదురైన సవాళ్లు, అందుకున్న విజయాలు, మరియు నేర్చుకున్న ముఖ్యమైన పాఠాలు 

నా పై ప్రభావం చూపిన విషయం లేదా ఉపాధ్యాయుల గురించి వర్ణన , వీరు నాలో తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తిని, మరియు జ్ఞానాన్ని పెంపొందించడంలో వారి పాత్ర

2. ప్రభావం చూపిన వ్యక్తులు మరియు మార్గదర్శకులు

బాల్యంలో నా పై ప్రభావం చూపిన కుటుంబ సభ్యులు, ఉపాధ్యాయులు, స్నేహితులు లేదా సమాజంలో ఉన్న ఇతర నాయకులు 

వారి ద్వారా నేర్చుకున్న గుణగణాలు, నా వ్యక్తిత్వ వికాసంలో వారు చేసిన మార్పు 

3. స్నేహాలు మరియు సామాజిక జీవనం

నా స్నేహ వర్గం గురించి , మరియు ఆ స్నేహాలు మీకు ఇచ్చిన ఆనందాన్ని మరియు విలువను వివరిస్తూ ఆ స్మృతులు .

ఈ బంధాలు ఎలా ఏర్పడ్డాయి, మరియు ఈ అనుబంధాలు నా వ్యక్తిగత మరియు సామాజిక వికాసానికి ఎలా దోహదపడ్డాయో వివరణ 

4. సవాళ్లు మరియు అభివృద్ధి

బాల్యంలో ఎదురైన ఎలాంటి సవాళ్లు ఉన్నాయో, అవి నా పై ఎలాంటి ప్రభావం చూపించాయో వివరిస్తూ, వాటిని అధిగమించడం ద్వారా నేను పొందిన పాఠాలు.

ఈ అనుభవాలు వయసుకు వస్తున్నప్పుడు మీ వ్యక్తిత్వానికి ఎలా తోడ్పడాయో వివరణ.

5. అభిరుచులు మరియు హాబీలు

ఆ కాలంలో ఉన్న హాబీలు, క్రీడలు లేదా సృజనాత్మక కార్యాకలాపాలు . ఇవి ఎలా ఆనందాన్ని ఇచ్చాయి మరియు కొత్త ప్రతిభను ఎలా కనుగొనడంలో సహాయపడింది వివరణ.

6. విలువలు మరియు సూత్రాలు

బాల్యంలో ముద్రణ పొందిన ముఖ్యమైన విలువలు , వాటిని కుటుంబం నుండి లేదా అనుభవాల నుండి ఎలా పొందాలో వివరణ .

ఈ విలువలు నా నిర్ణయాలు మరియు చర్యలను ఎలా ప్రభావితం చేసాయో పంచుకొంటాను.

7. కలలు మరియు ఆశయాలు

ఆ కాలంలో నేను కలలుగన్న మరియు ఆశయాలు వున్న విషయాలు పంచుతాను అవి వాస్తవమైనవా లేదా ఆలోచనా స్థాయిలో ఉన్నవా అన్నది పక్కనపెట్టి, భవిష్యత్తు మీద వీటి ప్రభావం చూపాను .

ఈ భాగం బాల్యం సారాన్ని అద్భుతంగా ప్రతిబింబిస్తుంది, వ్యక్తిత్వానికి మరియు విలువల ఆధారానికి మూలం ఎలా ఏర్పడిందో పాఠకులకు అర్థమయ్యేలా చేస్తుంది.

సహచరులు - నా జీవన ప్రయాణంలో ముఖ్య వ్యక్తులు\n\nసహచరులు:\n\n1. మల్లీశ్వరి అక్క (గుంటూరు): నా జీవితంలో ముఖ్యమైన స్నేహితురాలు మరియు మద్దతుదారు. ఆమె సహచరత్వం నా మనసులో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయాయి.

కృష్ణకుమారి అక్క (గుంటూరు): కష్టసమయంలో నాకిచ్చిన మద్దతు అమూల్యమైనది. ఆమె సహచరుడు గా నన్ను ముందుకు నడిపించింది. 

అమరం అన్న (గుంటూరు): అన్నగా కాకుండా మంచి స్నేహితుడిగా కూడా నన్ను ఆదరించాడు.

ఇసుబ్ (స్నేహితుడు): నా జీవితంలో నిజమైన స్నేహితుడిగా ఉన్నాడు. అతనితో గడిపిన రోజులు నాకు జీవిత పాఠాలను నేర్పించాయి. 

గౌరీ : స్నేహితుడు 

బ్రహ్మం: సహచరుడు 

భాగం 1: తాత్విక వ్యాసం

(భావసారాంశం: మనిషి జీవిత ప్రయాణం – సమయాన్ని తెలియక గడిపే యౌవనం, ముదిమి దగ్గరికి రాగానే ముక్తి ఆలోచన, చివరికి తాత్విక చైతన్యం)

జీవితాన్ని సమయస్ఫూర్తితో గడపకపోతే, చివరికి ముక్తి అన్వేషణలో ఆలస్యమవుతుంది. కాలచక్రం ఎవరిని ఎదురు చూడదు. మనం యౌవనంలో స్వేచ్ఛగా బ్రతికినట్టు భావించి, జీవితం ఉచితమైనదిగా అనుకుంటాం. కానీ వాస్తవానికి, "కాలుండు కాలుదువ్వుచునుండే" అని నేను కవితలో చెప్పినట్టు, కాలం నిరంతరం ముందుకు సాగుతుంది.

బుద్ధుని బోధనల ప్రకారం, ప్రతిత్య సముత్పాద సిద్ధాంతాన్ని మనం గ్రహించాలి. అంటే, ప్రతి చర్యకు ఒక కారణం ఉంటుంది. మనం యౌవనంలో ఏం చేయాలో, ఏం నేర్చుకోవాలో నిర్ణయించుకోవడం ముఖ్యం. కాని, ఈ నిజాన్ని చాలా మందికి ఆలస్యంగా అర్థమవుతుంది.

భాగం 2: కవిత (మూల రూపంలో)

> కాలుండు కాలుదువ్వుచునుండే

కాలమెరుగక కావరమున బ్రతుకు

వసంతములెల్ల భారముగ గడిపితి

ముక్తి గానక ముదిమి పై బడగ

నీ చరణములు జొచ్చితి కరుణ తో

బ్రోవుము నన్ను బుద్ధ దేవ

భాగం 3: తాత్విక విశ్లేషణ

ఈ కవితలోని ప్రతి పంక్తి బౌద్ధ తత్వశాస్త్రంతో అనుసంధానించబడింది. "కాలమెరుగక కావరమున బ్రతుకు" అని నేను పేర్కొన్నట్లు, అజ్ఞానం (Avidya) అనేది ప్రధాన సమస్య. బుద్ధుడు చెప్పినట్టు, "నిన్నునీవు తెలుసుకో" అనే సూత్రాన్ని అవలంబించాలి. ముక్తి అనేది యౌవనంలోనే అన్వేషించాల్సినది. ముదిమిలో ముక్తిని కోరుకుంటే, అది ఆలస్యమైన ప్రక్రియ.

భాగం 4: నా తాత్విక మార్గం

ఈ కవిత నా జీవిత మార్గాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. యువస్థితిలో తాత్వికతపై ఎక్కువ ఆలోచించలేదు. కానీ కాలం మెల్లగా ముందుకు సాగినప్పుడు, బుద్ధుని బోధనలు నన్ను ఆకర్షించాయి. ఇప్పుడు, నా "చరమాంకం" లో, నేను ఆధ్యాత్మికంగా, తాత్వికంగా ఎదుగుదల సాధించాలని అనుకుంటున్నాను.

హైదరాబాదు సంస్థానంలో 1915లో నిజాము జారీ చేసిన ఒక ఫర్మానా ప్రకారం ముల్కీ నియమాలు అమలు లోకి వచ్చాయి. వీటి ప్రకారం హైదరాబాదు సంస్థానంలో పుట్టిన వారు కాని, హైదరాబాదులో కనీసం 15 ఏళ్ళుగా నివసిస్తూ, తమ ప్రాంతానికి తిరిగి వెళ్ళమని అఫిడవిట్టు ఇచ్చిన వారు మాత్రమే ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలకు అర్హులు. 1969లో ముల్కీ నియమాలు భారతదేశ ప్రజల మౌలిక హక్కులను కాలరాచేటట్లు ఉండటం వలన రాజ్యాంగ విరుద్ధమని భారత అత్యున్నత న్యాయస్థానం తన తీర్పులో ప్రకటించడంతో మొదటి తెలంగాణా ఉద్యమం ఉధృతరూపం దాల్చింది. అయితే 1972లో వేరొక కేసులో అంతకు ముందు తాను చేసిన తీర్పును చెల్లుబాటు కాకుండా ముల్కీ నియమాలను హైదరాబాదులో ఎప్పటినుండో ఉన్న నియమ నిభందనలు కావున వాటిని గౌరవించాలనే ఉద్దేశంతో ముల్కీ నిబంధనలను అమలు చేయాలని అత్యున్నత న్యాసస్థానం తీర్పునిచ్చింది. ముల్కీ నిబంధనలపై సుప్రీం కోర్టు ఇచ్చిన తీర్పునకు పర్యవసానం జై ఆంధ్ర పేరుతో ప్రత్యేక ఆంధ్ర రాష్ట్ర ఉద్యమానికి దారితీయటం.